Friedrich Schiller di gotinek xwe de, di derheqê ziman de wuha dibêje: “Ziman neynika milletekê ye. Dema hûn li vê neynikê dinêrin, di wir de ekoya xwe ya rasteqîn dibînin.” Gelo ev tespîta ji bo me Kurdan jî derbas dibe yan na? Dema mirov li civaka Kurd dinêre, bi dilekî rehet mirov nikare bibêje erê. Mixabin Kurd, îro di neynikên xwe de xwe nabînin. Di neynika me her yekê de Tirkek, Erebek, Farisek yan jî yekî din tê dîtin.
Ziman bitenê ji bo têkilîya
nava însanan nîne. Ziman hatina nifşên nû jî kifş dike. Ji ber vê yekê di qanun
û yasayên dewletan de herî tiştên ku li ser sekinîne “perwerdeya zimanê dayîkê
ye.” Lê Îro em ji vî tiştî mahrum in.