Behlul û Așpêjê Kone

 

بهلول و خوراک پز مکار

یک روز عربی از بازار عبور میکرد که

 چشمش به دکان خوراک پزی افتاد از بخاری که از سر دیگ بلند میشد خوشش آمد تکه نانی که داشت بر سر آن میگرفت و میخورد. هنگام رفتن صاحب دکان گفت تو از بخار دیگ من استفاده کردی وباید پولش را بدهی٬مردم جمع شدند. 

Rojekê Erebek di bazarê re derbas dibu. Çavê wî bi dukana xwarinê ket. Keldumana ji quşxana ku li ser pixêrîyê bu dihat bi xweşa wî çu. Perçeyek nan girt û çu ket ser keldumanê û pê nan xwar. Dema xwedîyê dikanê hat, got: "Tu ji keldumana quşxana min îstîfade dikî, divê tu heqê wê bidî," xelk li wan civîya.

مرد بیچاره که از همه جا درمانده بود بهلول را دید که از آنجا میگذشت از بهلول تقاضای قضاوت کرد، بهلول به آشپز گفت آیا این مرد از غذای تو خورده است؟

Mirovê bêçare ku ji her alî ve şerpeze bu, dît ku Behlul  di wir de derbas dibe. Ji Behlul rica kir ku di nava wan de hukum bide. Behlul ji aşpêj re got: "Gelo vî zilamî ji xwarina te tiştek xwarî ye yan na?" 

آشپز گفت نه ولی از بوی آن استفاده کرده است. بهلول چند سکه نقره از جیبش در آورد و به آشپز نشان داد وبه زمین ریخت وگفت؟ ای آشپز صدای پول را تحویل بگیر.

Aşpêj got: "Na nexwarîye lê ji bêhna wê sûd girtî ye. Behlul çend sîkeyê zîvîn ji bêrîka xwe derxist û nîşanê aşpêj da û ew avêt erdê û got: " Ey aşpêj here heqê xwe ji dengê ku ji pere tê bigre!"

آشپز با کمال تحیر گفت؛ این چه قسم پول دادن است؟ بهلول گفت مطابق عدالت است؛ کسی که بوی غذا را بفروشد در عوض باید صدای پول دریافت کند.

Aşpêj bi şaşmayî got: "Ev bi çi awayî pere dayîn e?" Behlul got: "Li gor edaleta te ye, kesê ku bêhna xwarinê bifroşe, pêwîste di şuna heqê bêhna xwarinê de dengê pera bigire!"

Çêrokên Behlulê Zana ji Farisî werger: Fikrî Amedî