آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا
بیوفا حالا که من افتادهام از پا چرا
Tu hatî cana min ez qurban te lê niha çima
Bêwefa ku ez ketim nav nivîna ev gav çima
نوشدارویی و بعد از مرگ سهراب آمدی
سنگدل این زودتر میخواستی حالا چرا
Tu dermanî lê di pêy mirina Suhrab ve amedî
Dilkevir, madem te ev dixwest, niha çima
عمر ما را مهلت امروز و فردای تو نیست
من که یک امروز مهمان توام فردا چرا
Umrê me ra muhleta te ya îro û sibê tune
Ez ku îro mêvanekî te me, sibê çima
نازنینا ما به ناز تو جوانی دادهایم
دیگر اکنون با جوانان ناز کن با ما چرا
Ey Nazenîn, me ji ber nazê te ve ciwanîya xwe da
Êdî niha ji ciwanan re naz bike li ba me çima
وه که با این عمرهای کوته بیاعتبار
این همه غافل شدن از چون منی شیدا چرا
Heyfe ku bi vî umrên kin yê bê îtîbar
Ev hemu xafilbun ji evîndarekî wek min re çira
شور فرهادم به پرسش سر به زیر افکنده بو
ای لب شیرین جواب تلخ سربالا چرا
Dema hestên Ferhad min hate pirskirin, serê xwe xwar kiribu
Ey lêvșêrîn, bersiva tal û mêzekirina qure çira
ای شب هجران که یک دم در تو چشم من نخفت
اینقدر با بخت خوابآلود من لالا چرا
Ey șevên hîcranê ku te demekê jî xew nexist çavê min
Ji bextê min ye di xewê re, awqas lorîkên tevlihev çira
آسمان چون جمع مشتاقان پریشان میکند
در شگفتم من نمیپاشد ز هم دنیا چرا
Dema esman, așiqên tên cem hev perîșan dike
Ez heyîrî mame dinya perçe nabe çima
در خزان هجر گل ای بلبل طبع حزین
خامشی شرط وفاداری بود غوغا چرا
Di xezana hîcrana gul de ey bilbilê xwîy hezîn
Bêdengî șertê wefadarîyê bu, ev șer çira
شهریارا بیحبیب خود نمیکردی سفر
این سفر راه قیامت میروی تنها چرا
Șehrîyar, bê evîndar te rêwîtî nedikir,
Îcar tu ketî rêya qiyametê, ev tenêbun çima
Șehrîyar---شهریار
Werger: Fikrî Amedî
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder