روزی بهلول بر هارونالرشید وارد شد.
خلیفه گفت؛ مرا پندی بده!
Rojekê Behlul çu cem Harunê Reşîd. Xelîfe got: "Şîretekê li me bike!"
بهلول پرسید؛ اگر در بیابانی بیآب، تشنهگی بر تو غلبه نماید چندان که مشرف به موت گردی، در مقابل جرعهای آب عطش تو را فرو نشاند چه میدهی؟
Behlul pirsî; eger li çolekê tu bê av bimînî û ji tîna nêzî mirinê bibî, ji bona ku tîbuna xwe derbas bikî, tuyê ji bo tasek av çi bidî?
گفت؛... صد دینار طلا.
پرسید؛ اگر صاحب آب به پول رضایت ندهد؟
گفت؛ نصف پادشاهیام را.
Got: "Sed dînar zêr."
Pirsî: "Eger xwedîyê avê bi pere razî nebe!"
Got: "Ezê nîvê padîşahîya xwe bidimê!"
بهلول گفت؛ حال اگر به حبسالبول مبتلا گردی و رفع آن نتوانی، چه میدهی که آن را علاج کنند؟
گفت؛ نیم دیگر سلطنتم را.
Behlul got: "Eger tu qebiz bibî û nikaribî vî derdê xwe çareser bikî, ji bo dermanê vî derdî tuyê çi bidî?"
Got; "ezê nîvê padîşahîya xwe bidimê"
بهلول گفت؛ پس ای خلیفه، این سلطنت که به آبی و بولی وابسته است، تو را مغرور نسازد که با خلق خدای به بدی رفتار کنی.
Behlul got: "Ey xelîfe, ev padîşahîya te ya ku bi av û mîzê ve girêdayî ye, nehêle bira te mexrur neke û zilmê li mexlukê Xwedê bike
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder